O ile w ustawie o rachunkowości (dalej: uor) nie znajdziemy definicji leasingu, o tyle w art. 3 ust. 4 uor wskazano warunki, przy których spełnieniu przedmiot umowy leasingowej może być zaliczony do aktywów trwałych podmiotu korzystającego (leasingobiorcy). Są one następujące: 1) za poprzedni rok obrotowy sporządziły sprawozdanie finansowe z zastosowaniem art. 46 ust. 5 pkt 4, art. 47 ust. 4 pkt 4, art. 48 ust. 3, art. 48a ust. 3, art. 48b ust. 4 lub art. 49 ust. 4 oraz 2) w roku obrotowym, za który sporządzają sprawozdanie finansowe, albo w roku poprzedzającym ten rok obrotowy przekroczyły dwie z wymienionych Jeśli umowa nie spełnia żadnego z siedmiu warunków określonych w art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości, stanowi leasing operacyjny. W takim przypadku przedmiot leasingu nie jest ujmowany w księgach rachunkowych korzystającego, a raty leasingowe odnosi się w koszty podstawowej działalności operacyjnej (usługi obce). Uregulowania leasingu zostały zawarte w ustawie o rachunkowości w art. 3 ust. 4-6 oraz w przepisach wprowadzających tę ustawę. Ustawa definiuje leasing finansowy, jeżeli umowa spełnia co najmniej jeden z następujących warunków: Dla celów rachunkowych umowa leasingu traktowana jest jako leasing finansowy wówczas, gdy spełnia przynajmniej jeden z warunków określonych w art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości, tj.: REKLAMA 1) przenosi własność jej przedmiotu na korzystającego po zakończeniu okresu, na który została zawarta; Ustawa o rachunkowości definiuje leasing w inny sposób. Zgodnie z art. 3 ust. 4 u stawy o rachunkowości : (…) jedna ze stron, zwana dalej „finansującym", oddaje drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym", środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas sbeMd1.

art 3 ust 4 ustawy o rachunkowości leasing